Συντάκτης: Σώτη Τριανταφύλλου

Συγγραφέας-Ιστορικός
  1. ΠΑΙΔΕΙΑ
Οι μεταρρυθμίσεις της δεκαετίας του 1960-70, μερικές από τις οποίες ήταν επαναστατικές ―και στις οποίες έχουμε καθηλωθεί― δεν ευνόησαν τη μάθηση· αντιθέτως, μαζί με άλλους παράγοντες (κοινωνικούς και δημογραφικούς) υποβίβασαν την ποιότητα του δημόσιου σχολείου.
  1. ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Θυμάμαι την ταινία «Το ρεπό» του Βασίλη Βαφέα που περιέγραφε την Ελλάδα του 1981 ― μια κάθε άλλο παρά «κανονική» χώρα. Αλλά, από το 1981 πήραμε, εμείς οι αργοκίνητοι, τον δρόμο της κανονικότητας.
  1. ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
Όλοι ξέρουμε, από την πρώτη κιόλας μέρα, ότι η υπόθεση των κέντρων κράτησης μεταναστών είναι αποτυχημένη, κι όμως συνεχίζουμε με τη δύναμη της αδρανείας με την οποία κάνουμε πολλά απ’ όσα κάνουμε.
  1. ΠΑΙΔΕΙΑ
Το 1981 ο Μαρκ Φερρό περιέγραφε στο βιβλιαράκι «Πώς αφηγούνται την ιστορία στα παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο» πώς τα σχολικά εγχειρίδια σε διαφορετικές χώρες παρουσίαζαν με διαφορετικό, συχνά με εντελώς ανάποδο τρόπο, το ίδιο ιστορικό γεγονός.
  1. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Παρακολουθώ τη 16χρονη Γκρέτα Τούνμπεργκ που αρνείται να ταξιδέψει με αεροπλάνο και διασχίζει αυτές τις μέρες τον Ατλαντικό με σκάφος ηλιακής ενέργειας. Μες στη σιωπή του δωματίου με κατακλύζουν σκέψεις και ανησυχίες για το περιβάλλον που συχνά παίρνουν διαστάσεις έμμονης ιδέας σαν εκείνες της Γκρέτα.

Θεματικες Ενότητες

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Με μεγάλη επιτυχία και υψηλή προσέλευση κοινού συνεχίζονται η έκθεση «1922-2022, Σ. Παπαλουκάς, Φ. Κόντογλου, Σ. Βασιλείου, Ιστορίες Μνήμης και Τέχνης» και οι παράλληλες εκδηλώσεις που φιλοξενούνται στο Ιστορικό Αρχείο Μουσείο Ύδρας στο πλαίσιο της επετείου των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή.
Στο πλαίσιο της επετείου των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή ξεκινά στις 11 Ιουνίου 2022 στο Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο Ύδρας το πρώτο εκθεσιακό επετειακό αφιέρωμα μνήμης με την υποστήριξη του π², το οποίο θα διαρκέσει κατά τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο.
Είναι κι αυτό το πέπλο που μας τυλίγει εδώ και δύο χρόνια και δε λέει να φύγει, είναι κι αυτές οι νεραντζιές που επιμένουν να ανθίζουν και να μας ζαλίζει το άρωμα τους όπως μπαίνει κλεφτά απ’ τα παράθυρα, είναι κι αυτά τα όνειρα που παγιδεύτηκαν στο λυκαυγές και μας στοιχειώνουν, είναι κι αυτός ο […]
Προσαρμοστήκαμε; Μάλλον. Κλειστήκαμε ωραιότατα στα καβούκια μας, ορίσαμε τον ζωτικό μας χώρο κι ό,τι μας ενοχλούσε απλά το αφήσαμε απέξω μη μας χαλάσει τον μικρόκοσμο και το μικρόκλιμα μας. Αραχτοί στον καναπέ μας μάθαμε καινούριες λέξεις, άλλες τις κάναμε καρφίτσες στο πέτο μας κι άλλες τις βάλαμε δίπλα στα διακοσμητικά που συλλέγαμε επιμελώς από ταξίδια μακρινά που τώρα μόνο να λαχταρούμε και να θυμόμαστε μπορούμε.