Είναι γεγονός ότι με τις μάσκες που φοράμε όλοι στα πρόσωπά μας τον τελευταίο καιρό, άλλαξε απρόσμενα η καθημερινότητά μας. Είναι αλήθεια ότι εδώ και πολλούς μήνες δεν μπορούμε να ζούμε και να αναπνέουμε ελεύθεροι όπως πριν, αφού το τσουνάμι της πανδημίας σαρώνει στο διάβα του λαούς και πολιτισμούς σ΄ όλο τον πλανήτη. Ωστόσο δεν αρκείται που παίρνει τόσες ζωές μαζί του. Με τις ύπουλες μεταλλάξεις του συνεχίζει να απειλεί όσους παραμένουμε ακόμα όρθιοι και ζωντανοί!
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, η νέα αυτή τάξη πραγμάτων εκτός από το τεράστιο υγειονομικό πλήγμα που μας επεφύλαξε, παρέσυρε και γκρέμισε τις πλέον δυναμικές οικονομίες σε όλο τον κόσμο, οδηγώντας τις στα όριά τους.
Αμέτρητες είναι λοιπόν οι επαγγελματικές ασχολίες που έχουν υποστεί ανεπανόρθωτες ζημιές, ενώ δεν είναι και λίγες εκείνες που λόγω της καλπάζουσας ανεργίας, αναμένουν κι αυτές την χαριστική βολή…
Ανάμεσά στις πληγείσες ειδικότητες βρίσκεται και η δική μας που ιστορικά ανήκει σε αυτές που ευφραίνουν τη ζωή, ρίχνοντας βάλσαμο στις βιοτικές μέριμνες των ανθρώπων. Σταματήσαμε λοιπόν να βρισκόμαστε μεταξύ μας και να μοιραζόμαστε ένα ποτήρι κρασί, ακυρώνοντας μια επικοινωνιακή συνήθεια αιώνων. Έτσι με τις μάσκες στο στόμα και στη μύτη κάθε είδους συλλογική ευκαιρία Οινογνωσίας φαντάζει άχαρη και παράταιρη!
Παρόλα αυτά τίποτα δεν μας εμποδίζει να ανασύρουμε μια εκλεκτή φιάλη από τη κάβα και να δοκιμάσουμε μόνοι μας ένα ποτήρι κρασί χωρίς μάσκες στο τραπέζι! Δεν είναι όμως το ίδιο, επειδή την απολαμβάνουμε απλά για παρηγοριά και ευχαρίστηση, χωρίς να εντοπίζουμε την κρυφή ευχαριστία της επικοινωνίας που περιέχει ένα μπουκάλι. Σίγουρα από τις ευεργετικές ιδιότητες του κρασιού λείπει η κυριότερη, που είναι η χαρά του μοιράσματος με τους φίλους. Γι΄ αυτό εξάλλου σταμάτησαν και τα Σεμινάρια Οινογνωσίας, επειδή η απλή παρακολούθηση των μαθημάτων (έστω και με μάσκες) δεν μπορεί να αντικαταστήσει ποτέ την βιωματική δοκιμή ενός οίνου.
Δεν σας κρύβω όμως, ότι δεν είναι τόσο αυτές οι μάσκες που με ενοχλούν, όσο κάποιες άλλες που καλύπτουν ακόμη και τα μάτια για να μην βλέπουμε το αληθινό πρόσωπο της σύγχρονης κοινωνίας. Πρόκειται για τις μάσκες της ψευτιάς, της διαπλοκής και του κομματικού συμφέροντος, που καταλήγουν σε μια εγωιστική ευμάρεια που μας πτωχαίνει. Αλλά ακόμη και αυτές των εποχιακών μασκαράδων και καρναβαλιών, μπροστά στις μάσκες και τις κουκούλες της τρομοκρατίας που σκορπούν τον θάνατο, φαντάζουν… παιδική χαρά.
Δεν είναι όμως και λίγες οι ηλεκτρονικές μάσκες των λεγόμενων μέσων κοινωνικής δικτύωσης, που εξυπηρετώντας υποχθόνια συμφέροντα, μας αιχμαλωτίζουν ουσιαστικά στα δίχτυα των δικτύων τους.
Ωστόσο σκεφτείτε ότι σε όλο τον πλανήτη υπάρχουν ακόμη πιο επικίνδυνες μάσκες που είναι ορατές και αόρατες. Διεθνείς μάσκες κατασκοπίας, παραβιάσεων και κυριαρχίας των ισχυρών, αλλά και μαύρες μάσκες πολέμων και απειλών πυρηνικών καταστροφών! Και εμείς παρακολουθούμε τις εξελίξεις στην TV, αμήχανοι και ανήμποροι να κάνουμε κάτι.
Από την άλλη μεριά ίσως έχετε ακούσει τους λοιμωξιολόγους να υποστηρίζουν ότι όταν η μάσκα για τον Covid 19 είναι διπλή, μας προφυλάσσει καλύτερα από τις πιθανότητες μετάδοσης.
Σκεφτόμουνα λοιπόν ότι εμείς οι νεοέλληνες αν και εκ φύσεως ατίθασοι, από την αρχή φοράμε την διπλή μάσκα: Βάζουμε από κάτω την μάσκα του τσαμπουκά και της δολοπλοκίας και την σκεπάζουμε από πάνω με αυτή της πανδημίας.
Για να ξορκίσουμε λοιπόν τον πανίσχυρο ιό που μας έχει αναστατώσει και να επιστέψουμε στην κανονικότητα αφυπνισμένοι και συνεπέστεροι προς τις αξίες αυτού του τόπου, χρειάζεται να πέσουν πρώτα οι αρχέγονες αυτές μάσκες που μας μαστίζουν, για να συμπαρασύρουν με τη σειρά τους τις πιο εφήμερες υγειονομικές που έτσι κι αλλιώς έχουν σύντομη ημερομηνία λήξης …
Παρόλο όμως που αυτό ακούγεται αρκετά συμπαθές και αυτονόητο, στην πραγματικότητα είναι πιο δύσκολο, γιατί η κακή μαγκιά έχει ριζώσει μέσα μας, αποπροσανατολίζοντας την ιστορική μας πορεία. Ωστόσο από εδώ που φτάσαμε, είναι τώρα η ευκαιρία να ξεκινήσουμε ο καθένας από το δικό του μετερίζι, την εθνική μας επανεκκίνηση όπως τότε πριν από 200 χρόνια.
Είμαστε ικανοί αλλά και υποχρεωμένοι να πετάξουμε τελικά όλες οι μάσκες που μας τυραννούν για να μπορέσουμε να μοιραστούμε ελεύθερα μαζί, ένα βελούδινο ελληνικό κρασί. Και ενώ οι γευσιγνωσίες μας μέχρι πρότινος γινόταν βάζοντας το χέρι στην καρδιά, μόλις ξεπεράσουμε κι αυτή τη δοκιμασία θα πραγματοποιούνται με την καρδιά στο χέρι…
