Μάρω Κακαβέλα's articles ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ Άνευ σχολίου Το μηχανάκι συνήθιζε να λέει ότι είχε «εξ απ’ ανέκαθεν». Όχι γιατί του ταίριαζε στα χρόνια και στα τριξίματα, αλλά γιατί του άρεζε πολύ αυτό το ξ, που ξάκριζε στην αρχή της λέξης. Απ’ τις εφημερίδες που μάζευε από τα σκουπίδια, για να τις σούρει μέχρι την ανακύκλωση, πιο πολύ του γυάλιζε η «Εστία». Όχι […] Written by Μάρω Κακαβέλα 16 Μαρτίου 202118 Μαρτίου 2021 ΚΟΙΝΩΝΙΑ Mια πορεία προς το Πολυτεχνείο, το μη σωτήριο έτος 2020 Ο κύριος Παναγιώτης, συνταξιούχος μηχανικός, είχε ήδη βγει στην σύνταξη, προτού χτυπήσει η κρίση. Και το Πολυτεχνείο το είχε τελειώσει πριν πλακώσει η χούντα, και τον Νοέμβριο του ΄73, ήταν στην Τζέντα καβάλα σ’ ένα γεωτρύπανο. Written by Μάρω Κακαβέλα 16 Νοεμβρίου 20207 Δεκεμβρίου 2020 ΚΟΙΝΩΝΙΑ Ένας πεζόδρομος στην πλάτη μιας πλατείας Είναι ένα ουζερί, σχεδόν διάσημο, στην πλατεία Βικτωρίας, που 36 συναπτά έτη σερβίρει οινοπνεύματα στο αδιέξοδο ενός πεζόδρομου. Ενός πεζόδρομου που αν γυρίσεις την πλάτη σου στην πλατεία, την πλάτη σου σε μια ζέουσα ζωή, πολύ όμορφος σου φαντάζει. Written by Μάρω Κακαβέλα 22 Ιουλίου 20209 Σεπτεμβρίου 2020 ΚΟΙΝΩΝΙΑ Δευτέρα πρωί, στο κέντρο της πόλης Είναι Δευτέρα πρωί. Έχω πιεί μισό καφέ και πηγαίνω στην δουλειά. Χθες κάναμε το πρώτο μας μπάνιο. Το καλοκαίρι ήδη κυλάει στις ζωές μας. Ο κορονοϊός είναι ακόμα εδώ. Έχω ανοιχτό το παράθυρο. Στο ραδιόφωνο η πολιτική οργιάζει. Σταματάω στο φανάρι της Πειραιώς στο ύψος της πλατείας Κουμουνδούρου. Την βλέπω να διασχίζει τον δρόμο. Written by Μάρω Κακαβέλα 29 Ιουνίου 20209 Σεπτεμβρίου 2020 ΚΟΙΝΩΝΙΑ Those were the days my friend. Or not? Όταν σκεφτόμαστε τα χρόνια στις προ κρίσης δεκαετίες, σχεδόν όλοι μας, ή τουλάχιστον, οι άνθρωποι της γενιάς μου, οι γεννημένοι από την δικτατορία και μετά, θεωρούμε ότι «τότε» τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα γιατί «λεφτά υπήρχαν». Written by Μάρω Κακαβέλα 5 Ιουνίου 20209 Σεπτεμβρίου 2020 ΚΟΙΝΩΝΙΑ «Η ξανακερδισμένη πόλη» Υπάρχει μια βρετανική ταινία του Danny Boyle, το γνωστό 28 days later, όπου στην εναρκτήρια σεκάνς του βλέπουμε ένα τρομακτικά άδειο Λονδίνο, που τότε το μακρινό 2002 με είχε εντυπωσιάσει εξαιτίας των εφέ που κατάφεραν και δημιούργησαν εκείνη την ψευδαίσθηση. Written by Μάρω Κακαβέλα 27 Μαΐου 20209 Σεπτεμβρίου 2020
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ Άνευ σχολίου Το μηχανάκι συνήθιζε να λέει ότι είχε «εξ απ’ ανέκαθεν». Όχι γιατί του ταίριαζε στα χρόνια και στα τριξίματα, αλλά γιατί του άρεζε πολύ αυτό το ξ, που ξάκριζε στην αρχή της λέξης. Απ’ τις εφημερίδες που μάζευε από τα σκουπίδια, για να τις σούρει μέχρι την ανακύκλωση, πιο πολύ του γυάλιζε η «Εστία». Όχι […] Written by Μάρω Κακαβέλα 16 Μαρτίου 202118 Μαρτίου 2021
ΚΟΙΝΩΝΙΑ Mια πορεία προς το Πολυτεχνείο, το μη σωτήριο έτος 2020 Ο κύριος Παναγιώτης, συνταξιούχος μηχανικός, είχε ήδη βγει στην σύνταξη, προτού χτυπήσει η κρίση. Και το Πολυτεχνείο το είχε τελειώσει πριν πλακώσει η χούντα, και τον Νοέμβριο του ΄73, ήταν στην Τζέντα καβάλα σ’ ένα γεωτρύπανο. Written by Μάρω Κακαβέλα 16 Νοεμβρίου 20207 Δεκεμβρίου 2020
ΚΟΙΝΩΝΙΑ Ένας πεζόδρομος στην πλάτη μιας πλατείας Είναι ένα ουζερί, σχεδόν διάσημο, στην πλατεία Βικτωρίας, που 36 συναπτά έτη σερβίρει οινοπνεύματα στο αδιέξοδο ενός πεζόδρομου. Ενός πεζόδρομου που αν γυρίσεις την πλάτη σου στην πλατεία, την πλάτη σου σε μια ζέουσα ζωή, πολύ όμορφος σου φαντάζει. Written by Μάρω Κακαβέλα 22 Ιουλίου 20209 Σεπτεμβρίου 2020
ΚΟΙΝΩΝΙΑ Δευτέρα πρωί, στο κέντρο της πόλης Είναι Δευτέρα πρωί. Έχω πιεί μισό καφέ και πηγαίνω στην δουλειά. Χθες κάναμε το πρώτο μας μπάνιο. Το καλοκαίρι ήδη κυλάει στις ζωές μας. Ο κορονοϊός είναι ακόμα εδώ. Έχω ανοιχτό το παράθυρο. Στο ραδιόφωνο η πολιτική οργιάζει. Σταματάω στο φανάρι της Πειραιώς στο ύψος της πλατείας Κουμουνδούρου. Την βλέπω να διασχίζει τον δρόμο. Written by Μάρω Κακαβέλα 29 Ιουνίου 20209 Σεπτεμβρίου 2020
ΚΟΙΝΩΝΙΑ Those were the days my friend. Or not? Όταν σκεφτόμαστε τα χρόνια στις προ κρίσης δεκαετίες, σχεδόν όλοι μας, ή τουλάχιστον, οι άνθρωποι της γενιάς μου, οι γεννημένοι από την δικτατορία και μετά, θεωρούμε ότι «τότε» τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα γιατί «λεφτά υπήρχαν». Written by Μάρω Κακαβέλα 5 Ιουνίου 20209 Σεπτεμβρίου 2020
ΚΟΙΝΩΝΙΑ «Η ξανακερδισμένη πόλη» Υπάρχει μια βρετανική ταινία του Danny Boyle, το γνωστό 28 days later, όπου στην εναρκτήρια σεκάνς του βλέπουμε ένα τρομακτικά άδειο Λονδίνο, που τότε το μακρινό 2002 με είχε εντυπωσιάσει εξαιτίας των εφέ που κατάφεραν και δημιούργησαν εκείνη την ψευδαίσθηση. Written by Μάρω Κακαβέλα 27 Μαΐου 20209 Σεπτεμβρίου 2020
