Νίκος Μητούσης

Νίκος Μητούσης's articles

covid
  1. ΚΟΙΝΩΝΙΑ
  2. ΥΓΕΙΑ

Τώρα που πέρασε ο καιρός των ρεβεγιόν

Ένας μανδύας γυαλιστερός και σκοτεινός ο φόβος μας για το άγνωστο που μας τύλιξε, που βάρυνε τα βήματα μας αλλά μάθαμε να ζούμε μ’ αυτόν, να μη τρομάζουμε στο θρόισμα του, να κρύβουμε στις πτυχές του τις εικόνες από τα λυόμενα νοσοκομεία της Ισπανίας, να σκεπάζουμε τα φώτα από τις νυκτερινές φάλαγγες του Μπέργκαμο, να […]
  1. ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Τραγούδια λέω αρμένικα¹…

Κι εκεί που είπαμε ότι θα δούμε επιτέλους κάποιες πιο ξέγνοιαστες μέρες ήρθε το μαύρο και σκούρυνε ακόμα περισσότερο. Μπορεί να γίνει πιο μαύρο το μαύρο; Μπορεί, είναι η απάντηση αν δεν υπάρχει το όνειρο και η ελπίδα. Τι ζούμε καθημερινά;
φθινωπορο
  1. ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Παράξενο Φθινόπωρο

Παράξενο φθινόπωρο, σιωπηλό και απειλητικό, σαν μαύρο σύννεφο που κουβαλάει μπόρα και στέλνει που και που μια βροντή να μας τρομάξει. Μόνο που οι βροντές είναι πολλές και, ευτυχώς, οι ψιχάλες λίγες. 
  1. ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Γλιστράει η ζωή

Δρόμοι γεμάτοι σκιές που μεγαλώνουν, δρόμοι μεγάλοι, δρόμοι μικροί, παράδρομοι και λεωφόροι, σοκάκια ανηφορικά και στενά κακοτράχαλα. Δρόμοι είναι η ζωή μας, όχι περίπατοι ∙ κι εμείς στρατολάτες, σκυφτοί προσκυνητές του άγνωστου βαδίζουμε χωρίς κομποσκοίνια, χωρίς προσευχητάρια, ψελλίζουμε πολλές φορές λόγια ακατάληπτα κι άλλες φορές παραμιλάμε, σπάνια δε, πολύ σπάνια, μπορεί και να τραγουδήσουμε, αλλά […]
παραθυρο στον ηλιο
  1. ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Με πονάει η μνήμη μου σήμερα

Με πονάει η μνήμη μου σήμερα. Ένας πόνος ύπουλος που φιδοσέρνεται στους διαδρόμους της ύπαρξης. Τρυπώνει από ξεχασμένες εικόνες από καλοκαίρια άλλα, καλοκαίρια ξένοιαστα γεμάτα γέλια κι αφροστεφανωμένες ακρογιαλιές. Πόσο καιρό αλήθεια έχει να χτυπήσει η ξενοιασιά την πόρτα μας;