Νίκος Μητούσης

Νίκος Μητούσης's articles

  1. ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
  2. ΚΟΙΝΩΝΙΑ
  3. ΥΓΕΙΑ

Ένας χρόνος κλεμμένος

Κοιτάζω το ημερολόγιο και λέω ψεύδεται, δεν μπορεί να πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος. Πέρασε, μου λένε δυο ακόμα μικρές ρυτίδες, πέρασε. Αφουγκράζομαι το γρασίδι να μεγαλώνει σε κάθε βήμα της Άνοιξης. Έρχεται η Άνοιξη με βήματα, γοργά, άτσαλα, άγρια. Εκείνος ο φόβος που μας κύκλωσε πέρυσι, συνεχίζει ακόμα να μας πολιορκεί. Ακούμε τις πολεμικές ιαχές […]
  1. ΙΣΤΟΡΙΑ

Επετειακόν και εναλλακτικόν

Τους ακούω τις νύχτες που προχωρούνε αμίλητοι, ψηλαφιστά μέσα στο σκοτάδι, σέρνουν το βήμα μερικοί κι άλλοι ακουμπούν τους τραχείς τοίχους που υψώθηκαν μέσα στα χρόνια. Δεν ακολουθούν την ίδια διαδρομή, δεν έρχονται κάθε βράδυ. Έχουν κουραστεί πολλοί, άλλοι έχουν απογοητευτεί κι άλλοι τα έχουν ολότελα παρατήσει. Κεριά κρατούν κι άλλων καιρών ευαγγέλια διαβάζουν, φθαρμένα […]
  1. ΚΟΙΝΩΝΙΑ
  2. ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Habeas Corpus

Όχι δεν μας έφτανε η μαυρίλα που μας περιτριγυρίζει καθημερινά, ο φόβος και η παράνοια που μας έχει κλείσει ακόμα περισσότερο μέσα μας, έπρεπε να έρθουν και οι καταγγελίες για παρενοχλήσεις από διάφορους χώρους να μας ξεβολέψουν από την καθημερινότητα και τον μικρόκοσμό μας, να σκάσουν γύρω μας σαν αστραπές μόνο και μόνο για να […]
covid
  1. ΚΟΙΝΩΝΙΑ
  2. ΥΓΕΙΑ

Τώρα που πέρασε ο καιρός των ρεβεγιόν

Ένας μανδύας γυαλιστερός και σκοτεινός ο φόβος μας για το άγνωστο που μας τύλιξε, που βάρυνε τα βήματα μας αλλά μάθαμε να ζούμε μ’ αυτόν, να μη τρομάζουμε στο θρόισμα του, να κρύβουμε στις πτυχές του τις εικόνες από τα λυόμενα νοσοκομεία της Ισπανίας, να σκεπάζουμε τα φώτα από τις νυκτερινές φάλαγγες του Μπέργκαμο, να […]
  1. ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Τραγούδια λέω αρμένικα¹…

Κι εκεί που είπαμε ότι θα δούμε επιτέλους κάποιες πιο ξέγνοιαστες μέρες ήρθε το μαύρο και σκούρυνε ακόμα περισσότερο. Μπορεί να γίνει πιο μαύρο το μαύρο; Μπορεί, είναι η απάντηση αν δεν υπάρχει το όνειρο και η ελπίδα. Τι ζούμε καθημερινά;
φθινωπορο
  1. ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Παράξενο Φθινόπωρο

Παράξενο φθινόπωρο, σιωπηλό και απειλητικό, σαν μαύρο σύννεφο που κουβαλάει μπόρα και στέλνει που και που μια βροντή να μας τρομάξει. Μόνο που οι βροντές είναι πολλές και, ευτυχώς, οι ψιχάλες λίγες. 
  1. ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Γλιστράει η ζωή

Δρόμοι γεμάτοι σκιές που μεγαλώνουν, δρόμοι μεγάλοι, δρόμοι μικροί, παράδρομοι και λεωφόροι, σοκάκια ανηφορικά και στενά κακοτράχαλα. Δρόμοι είναι η ζωή μας, όχι περίπατοι ∙ κι εμείς στρατολάτες, σκυφτοί προσκυνητές του άγνωστου βαδίζουμε χωρίς κομποσκοίνια, χωρίς προσευχητάρια, ψελλίζουμε πολλές φορές λόγια ακατάληπτα κι άλλες φορές παραμιλάμε, σπάνια δε, πολύ σπάνια, μπορεί και να τραγουδήσουμε, αλλά […]
παραθυρο στον ηλιο
  1. ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Με πονάει η μνήμη μου σήμερα

Με πονάει η μνήμη μου σήμερα. Ένας πόνος ύπουλος που φιδοσέρνεται στους διαδρόμους της ύπαρξης. Τρυπώνει από ξεχασμένες εικόνες από καλοκαίρια άλλα, καλοκαίρια ξένοιαστα γεμάτα γέλια κι αφροστεφανωμένες ακρογιαλιές. Πόσο καιρό αλήθεια έχει να χτυπήσει η ξενοιασιά την πόρτα μας;