ΚΟΙΝΩΝΙΑ

  1. ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Η πανδημία του κορωνοϊού θα είναι το αναπόφευκτο ορόσημο, που θα ορίζει τις ζωές μας για τις επόμενες μια-δυο γενιές: “πριν και μετά τον κορονοϊό”. Οι προκλήσεις όμως για την Ελλάδα θα παραμείνουν οι ίδιες.
  1. ΚΟΙΝΩΝΙΑ
«Μείνετε σπίτι!» είπαμε σε όλους αυτούς τους ανθρώπους – και καλά κάναμε βέβαια – αλλά μήπως πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τι θα κάνουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι όλη μέρα μέσα στο σπίτι τους;
  1. ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Θυμάμαι την ταινία «Το ρεπό» του Βασίλη Βαφέα που περιέγραφε την Ελλάδα του 1981 ― μια κάθε άλλο παρά «κανονική» χώρα. Αλλά, από το 1981 πήραμε, εμείς οι αργοκίνητοι, τον δρόμο της κανονικότητας.
  1. ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Πριν από λίγες μέρες «βγήκαν οι βαθμοί» στο μάθημα «Ισότητα φύλων στην Ευρώπη – 2019». Η δασκάλα βαθμολόγησε με κριτήριο την πρόοδο σε έξι βασικούς τομείς – εργασία, χρήματα, γνώση, χρόνο, υγεία, μερίδιο στην εξουσία– και δύο συμπληρωματικούς: βία κατά των γυναικών και συμφιλίωση δουλειάς και οικογένειας.
  1. ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Επειδή κάποιοι δεν καταλαβαίνουν ή κάνουν, ας το ξαναπιάσουμε το πράγμα απ’ την αρχή. Υπάρχει μια είδηση. Ο Σταύρος Θεοδωράκης επέστρεψε τα χρήματα της επιχορήγησης που εισέπραττε το Ποτάμι. Εν όλω 500.000. Πάμε μια κι ολογράφως να μάς κάτσει καλύτερα. Πεντακόσιες. Χιλιάδες. Ευρώ.

Θεματικες Ενότητες

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Με μεγάλη επιτυχία και υψηλή προσέλευση κοινού συνεχίζονται η έκθεση «1922-2022, Σ. Παπαλουκάς, Φ. Κόντογλου, Σ. Βασιλείου, Ιστορίες Μνήμης και Τέχνης» και οι παράλληλες εκδηλώσεις που φιλοξενούνται στο Ιστορικό Αρχείο Μουσείο Ύδρας στο πλαίσιο της επετείου των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή.
Στο πλαίσιο της επετείου των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή ξεκινά στις 11 Ιουνίου 2022 στο Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο Ύδρας το πρώτο εκθεσιακό επετειακό αφιέρωμα μνήμης με την υποστήριξη του π², το οποίο θα διαρκέσει κατά τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο.
Είναι κι αυτό το πέπλο που μας τυλίγει εδώ και δύο χρόνια και δε λέει να φύγει, είναι κι αυτές οι νεραντζιές που επιμένουν να ανθίζουν και να μας ζαλίζει το άρωμα τους όπως μπαίνει κλεφτά απ’ τα παράθυρα, είναι κι αυτά τα όνειρα που παγιδεύτηκαν στο λυκαυγές και μας στοιχειώνουν, είναι κι αυτός ο […]
Προσαρμοστήκαμε; Μάλλον. Κλειστήκαμε ωραιότατα στα καβούκια μας, ορίσαμε τον ζωτικό μας χώρο κι ό,τι μας ενοχλούσε απλά το αφήσαμε απέξω μη μας χαλάσει τον μικρόκοσμο και το μικρόκλιμα μας. Αραχτοί στον καναπέ μας μάθαμε καινούριες λέξεις, άλλες τις κάναμε καρφίτσες στο πέτο μας κι άλλες τις βάλαμε δίπλα στα διακοσμητικά που συλλέγαμε επιμελώς από ταξίδια μακρινά που τώρα μόνο να λαχταρούμε και να θυμόμαστε μπορούμε.