πανδημία

  1. ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ - ΑΝΑΠΤΥΞΗ
Ευτυχώς υπάρχει και μια ακόμα μορφή κεφαλαίου, που θα μπορούσε να λειτουργεί αντίρροπα σε κρίσεις και πανδημίες. Είναι το κοινωνικό κεφάλαιο – αυτό που δημιουργείται από την διασύνδεση και συναναστροφή των ανθρώπων.
  1. ΙΣΤΟΡΙΑ
Στο μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της ανθρωπότητας, τα μικρόβια που αρχικά ενδημούσαν στα ζώα, έφτασαν με τη συνάφεια στους ιδιοκτήτες τους. Από τη Μαύρη Θάλασσα ως την ανατολική Μεσόγειο, οι θανατηφόρες πανδημίες χάραξαν την πορεία τους μέσα στα πλοία που τις μετέφεραν και τα λιμάνια που τις διέδωσαν.
  1. ΥΓΕΙΑ
Οι λαοί που θέλουν πραγματικά να προοδεύουν κινούνται με τη νοοτροπία ότι «δεν αφήνουμε τίποτα στην τύχη». Με άλλα λόγια, προσπαθούμε να εξαρτόμαστε όσο λιγότερο γίνεται από παράγοντες που δεν περνούν από το χέρι μας (όπως η τύχη). Γιατί;
  1. ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
Ποτέ στην σύγχρονη ιστορία δεν έχει υπάρξει νομίζω τέτοιου είδους ακραία συμπεριφορά και μέτρα επιτακτικής κοινωνικής απομόνωσης από τις αρχές, όπως με αυτή που ζούμε αυτή την στιγμή με τον COVID-19.
  1. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Η "ιδεολογική οικολογία" κινδυνεύει να μετεξελιχθεί σε μια «διαχειριστική οικολογία», ενώ το ζητούμενο είναι να γίνει η «καθολική πολιτική οπτική», να γίνει το εναλλακτικό «όλον» που θα συμπεριλάβει σε ένα συνεκτικό, σύγχρονο και πολιτικά επαρκές καθολικό σχέδιο, το σύνολο των υποθέσεων της κοινωνίας;

Θεματικες Ενότητες

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Με μεγάλη επιτυχία και υψηλή προσέλευση κοινού συνεχίζονται η έκθεση «1922-2022, Σ. Παπαλουκάς, Φ. Κόντογλου, Σ. Βασιλείου, Ιστορίες Μνήμης και Τέχνης» και οι παράλληλες εκδηλώσεις που φιλοξενούνται στο Ιστορικό Αρχείο Μουσείο Ύδρας στο πλαίσιο της επετείου των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή.
Στο πλαίσιο της επετείου των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή ξεκινά στις 11 Ιουνίου 2022 στο Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο Ύδρας το πρώτο εκθεσιακό επετειακό αφιέρωμα μνήμης με την υποστήριξη του π², το οποίο θα διαρκέσει κατά τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο.
Είναι κι αυτό το πέπλο που μας τυλίγει εδώ και δύο χρόνια και δε λέει να φύγει, είναι κι αυτές οι νεραντζιές που επιμένουν να ανθίζουν και να μας ζαλίζει το άρωμα τους όπως μπαίνει κλεφτά απ’ τα παράθυρα, είναι κι αυτά τα όνειρα που παγιδεύτηκαν στο λυκαυγές και μας στοιχειώνουν, είναι κι αυτός ο […]
Προσαρμοστήκαμε; Μάλλον. Κλειστήκαμε ωραιότατα στα καβούκια μας, ορίσαμε τον ζωτικό μας χώρο κι ό,τι μας ενοχλούσε απλά το αφήσαμε απέξω μη μας χαλάσει τον μικρόκοσμο και το μικρόκλιμα μας. Αραχτοί στον καναπέ μας μάθαμε καινούριες λέξεις, άλλες τις κάναμε καρφίτσες στο πέτο μας κι άλλες τις βάλαμε δίπλα στα διακοσμητικά που συλλέγαμε επιμελώς από ταξίδια μακρινά που τώρα μόνο να λαχταρούμε και να θυμόμαστε μπορούμε.